Sonder die dood kan ons nie lewe nie

Binne ons kultuur weet ons mense maar nie wat om met dood te maak nie. Alhoewel ons kognitief weet dat ons almal iewers moet sterf is dit geheel en al oorweldigend en selfs skrikwekkend as dit wel gebeur. Dit het ons familie ook in die afgelope tyd beleef met die onverwagse afsterwe van ons liewe Oupa. Tog kan ons terugkyk en diep bewus wees van God in die hele proses. Ons is nog meer bewus daarvan dat God ons daardeur weereens by die diepste waarheid van die Evangelie laat stilstaan: Sonder die dood kan ons nie lewe nie. Of: Ons kan nie lewe sonder om te sterf nie.

Op die begrafnis het Jaco vertel dat die dood ons telkens herinner dat God uit die mees vasgeloopte situasies lewe kan skep en voortbring. Hy het vertel dat plante byvoorbeeld ons vrot asems neem en elke dag omskep in iets buitengewoon lewegend. Op dieselfde manier neem God in Jesus ons gebroke, vrot lewens en staan Hy gereed om elke dag die dood in ons lewens te omvorm en te herskep tot iets merkwaardig en lewegewend. 

Op ‘n logiese vlak maak dit op ‘n manier sin, maar hierdie is iets wat met die kern van jou hart verstaan moet word en  nie met jou verstand nie.

In die week kom ek af op ‘n artikel oor twee Italiaanse ontwerpers wat ‘n kapsule ontwerp het waarin iemand wat gesterf het se liggaam geplaas kan word. Die kapsule word dan letterlik in die grond geplant, met ‘n boom bo-op en so verskaf die kapsule met die ontbindende liggaam al die voedingstowwe om aan die boom optimale lewe te gee. Wat ‘n aangrypende konsep.
Ons begryp dit nie altyd nie, maar die situasies van dood in ons lewe word in God se hand die vrugbare grond waaruit die mees merkwaardige dinge vir onsself, maar veral vir ander, kan voortkom.

			\

Sterf en opstanding is integraal deel van God se proses in die natuur. So ook met die vernietigende brande in die Kaap die afgelope week, en die effek daarvan op die plantegroei. In ‘n blog genaamd “Notes from a Cape Town Botanist” staan die volgende woorde: 

The burning of fynbos vegetation is an inevitability. It is sad that people are negatively affected but it is far from sad that the veld itself is burning. This vegetation type has been subjected to fire for millennia and the optimum fire interval is every 10-14 years. Fire is a keystone process without which many plants in the fynbos would not be able to regenerate, produce offspring or reproduce. Fynbos plants are either resprouters or reseeders: Either they can resprout after a fire has passed through or they produce seeds that are adapted to survive fire and require heat from the fire and chemical compounds from the smoke to germinate.

It may not seem so now amidst the heat, chaos, injury, loss and destruction, but with time out of the ashes of this fire will come new life....like a phoenix. Watch and wait.....

 
In Jesus kan elkeen van ons se situasies van dood, in watter vorm ook al, die vrugbare grond wees wat nuwe spruite voortbring en verdroogde plante laat saad skiet. Stel jouself hiervoor oop en wag en sien, want sonder die dood kan ons nie lewe nie.