Om die rede bly ek hoop

Ons weet al te goed dat elkeen van ons ons eie idee het van hoe ons graag wil hê die lewe moet verloop, maar dat dit nie altyd so werk nie. Ons weet nie watter uitdagings en moeilikhede ons nog in ons lewens moet trotseer nie. Wat ons wel weet is dat ons as God se kinders, soos alle mense, aan die uitdagings van die lewe onderworpe is. Daar is niks wat ons uitsluit van die gebrokenheid van ons menslike realiteit nie.

‘n Verhouding wat onherstelbaar beskadig is en tot ‘n einde kom.
‘n Dreigende miskraam.
‘n Finansiële krisis.
Die skrikwekkende nuus dat jy jou werk verloor het.
Komplekse gesinsverhoudings.
Trauma van ‘n ernstige aard.
Die virus wat jou takel en op die rand van die dood laat draai.
As ons maar daarvan gevrywaar kon wees, maar helaas…

Die vraag is: Wat doen ons wanneer hierdie dinge gebeur?
Iemand verduidelik in die week vir my dat sulke omstandighede soos ‘n sleurstroom of baie sterk seestroom is. Jy kan so hard probeer as wat jy wil om daar uit te kom, maar jy kan nie. Al wat jou te doen staan is om toe te laat dat die stroom jou maar saamneem en wag tot die stroom jou vanself teruggooi op die strand, in die wete dat God ook in die stroom saam met jou teenwoordig is.

Dis eers wanneer ‘n mens terugkyk en die tyd al verloop het dat ons as God se kinders met dankbaarheid kan sien dat selfs die moeilikste omstandighede die voorbereiding was vir waar ons ons vandag bevind. Dan kan ons ons hele lewe in die groter perspektief van God se genade leef, al is dit vir ons hoe swaar.

Henri Nouwen stel dit so: As long as we keep dividing our lives between events and people we would like to remember and those we would rather forget, we cannot claim the fullness of our being as a gift of God to be grateful for. 

Klaagliedere 3 sê dit anders: 21 Maar dít sal ek ter harte neem en om dié rede bly ek hoop: 22 deur die liefde van die Here het ons nie vergaan nie; daar is geen einde aan sy ontferming nie, 23 dit is elke môre nuut. U trou is groot.

Alles wat my lewe voorafgegaan het, het van my die mens gemaak wat ek vandag is en daarom bly dit altyd my keuse of uitdagende omstandighede my gaan vernietig en of ek gaan toelaat dat God my daardeur transformeer, al is daardie proses hoe pynlik. Ek nooi jou: gaan sit stil by God met jou lewe sodat jy kan bewus word hoe Hy jou oor jare voorberei het vir waar jy nou is.