Wednesday, December 18, 2013

Met letsels en al









Iewers het Joaquin Sabina geskryf: I like eating, conversing, kissing and falling in love in a passionate and intense way. When you live this way, it is normal to have scars.
Dit klink natuurlik tegelyk romanties en skrikwekkend, maar die realiteit is dat die meeste van ons se lewe nie so passievol geleef word nie, al probeer ons hoe hard. Op 'n manier gebeur die lewe maar met elkeen van ons, en ons kan daarteen rebelleer so hard soos ons wil: die rekenings moet betaal word, om te eet kos geld en die sleur van 'n lewe maak kry ons maar altyd weer ongevraagd aan die hakskeen beet. Of jy nou daarin slaag om passievol te leef en of  'n passievolle lewe beperk is tot uitskieter geleenthede in jou lewe, jy gaan in elk geval met letsels daar wegstap.
Die lewe het eenvoudig die manier om ons met letsels te laat, maar dis maar hoe dit is. Hoe anders sal ons groei? Die groot vraag is of ek daarin kan slaag om die letsels met trots saam met my verder te dra, soos 'n diploma, en of ek gaan toelaat dat die letsels my wind uitskop en ek verksrompel in die hoek bly leef. 
Richard Rohr stel dit treffend: If you don't transform your pain, you will transmit it. Wat doen jy met jou letsels en pyn? Wend jy dit aan in die lewe wat jy elke dag leef sodat jy juis in die gewone met meer passie kan leef of word jy die slagoffer van jou eie vrese en verskonings, omdat jy iewers seergekry of teleurgestel is.
Dalk is dit deels wat Jesus bedoel in
Joh 10: 10 Ek het gekom sodat julle die lewe kan hĂȘ, en dit in oorvloed.

No comments:

Post a Comment