Die Drakemeester

Daar is ‘n gewilde reeks kinderverhale met die naam “How to train dragon”. In die storie sien ons hoe ‘n seun daarin slaag om iets reg te kry wat niemand nog ooit vantevore reggekry het nie. Hy vang ‘n draak en in plaas daarvan dat die draak hom vernietig, tem hy die draak en maak hom mak. Deur die draak se gedrag dop te hou, leer hy om met deernis en insig die draak se vertroue te wen en bo alle verwagtings word hy die meester van die drake, en maak ‘n nuwe wêreld oop vir die mense en die drake.

Ons kan waarskynlik meer met die storie identifiseer as wat ons dink, want ons loop ook maar elkeen met ons eie draak. Die naam van hierdie draak is die ego. Op die mees onverwagte en onvanpaste tye steek die ego-draak sy of haar kop uit en blaas vuur oor alles en almal wat naby kom. Wanneer mens egter van die ego begin bewus word, raak dit al meer skrikwekkend omdat mens verstom staan oor die krag daarvan.

Ons weet al te goed dat die ego nie sal sterf nie. Dit is immers deel van ons psigiese struktuur en mens het inderdaad ‘n sterk ego nodig om in die wêreld oor die weg te kom, maar terselfdertyd sal die ego altyd sterk weerstand bied teen God en die transformasie waarmee God deur sy Gees in ons lewens wil besig wees, omdat die ego altyd self wil septer swaai.

Tog is dit vir ons onmoontlik om op ons eie en in ons eie krag te probeer om hierdie ego-draak te tem. Daarvoor het ons die enigste ware Drakemeester nodig. Die Een wat die diepte van alle vorme van dood kon oorwin. Die Een wat die vuur in die draak se maag kan blus.

Sonder die Drakemeester sal die ego-draak ons altyd probeer oortuig dat hy of sy sterker as ons ware self is. Die draak sal ons altyd half beangs in die hoek laat skuil terwyl ons wonder hoe lank ons nog aan die neus rondgelei gaan word.

Saam met die Drakemeester kan ons met vertroue voor die draak stelling inneem en voor die vuur geblaas word, reeds sê: “Ek sien jou! Ek weet waarmee jy besig is. Hier is jy nie meer die baas nie.”