Drieluik I – Sheila Cussons

I

Hoe onkundig is ek! Ek sien skaars
tittel of jota van wat U sien,
sou nie kon nie en nog menslik bly.
Van al die afskuwelikhede
wat etter uit ellende van vlees en gees
skerm U my af.
Maar U kyk vol – deurklief alles
tot op die eerste oorsaak, en dit met liefde . . .
toe, blind-toe, bid ek die een gebed
wat nooit sal vrug voor die einde nie:
Christus, ontferm U oor u verskeurde Hart!